Pani Patrycjo....wszystko co Pani pisze jest prawdą,wiem,że wiele ludzi się męczy na tym świecie ,tylko niektórzy naprawdę mają szczęcie,owszem mają jakieś tam problemy ...zresztą kto ich nie ma...piszę tak po obsewacji znajomych.....mają problem ale go rozwiązują i moga się cieszyć życiem....ale ja naprawdę jestem pechowa i to tak od 10 lat nic się nie uklada.....wcześniej przed tymi 10 latami wszystko bylo dobrze...byly jakieś problemy ale się jakoś zalatwialo i bylo po wszystkim .....a te ostatnie 10 lat to same udręki(nie będę pisać jakie ,bo to książka by wyszla),nieraz znajomi mi mówili,ze naprawdę mam pecha,jak zaczęlo się coś dziać to nie bylo końca.....i jeszcze jedno się nie skończylo a zaczynalo drugie....to tak pokrótce aby Pani wiedziala jak moje życie ostatnio wyglądalo....a tu nagle szok ......śmierć syna i to już mnie dobilo.Ale wiem jedno ,że jak czytam to forum to niejedni ludzie mają tak samo albo jescze gorzej.....widocznie tak musi być.Jedni przeżywają lżej to życie drudzy się bardziej męczą...czemu tak jest nie wiadomo.Zyczy mi Pani dużo sily ...ja również Pani życzę sily i wytrwania w tym wszystkim...z tego co Pani pisze jest Pani wspanialą matką i żoną i dobrym czlowiekiem,czuję to.Wie pani co jest najgorsze......to ból ,który tak rozrywa,że nie zobaczę i nie przytulę swojego syna,tak bardzo tęsknię za nim ,nie ma dnia żebym nie plakala ,i co mi zostaje..w myślach zaznaczam tylko w myślach mówię do siebie ,że kiedyś się spotkamy.....tylko ile będę czekać na to spotkanie.....?tylko chyba sam Pan Bóg wie.Wie Pani co....ja narazie biore tabletki na spanie....malo mi pomagają bo i tak slabo sypiam ....ale jak budzę się w nocy to przeszywa mnie taki strach ,dziwny strach.....może to nie strach bo nie wiem jak to nazwać ale takie dziwne uczucie strachu,bólu,niepewności,żalu wszystko tak razem,ciężko mi określić co to jest.Ale widocznie tak ma być.Pozdrawiam Panią bardzo serdecznie,cieszę się,że to forum jest .....zawsze jest mi lżej.Bożena
|
Re: Staciłam syna
