Mijaj± kolejne dni, tygodnie bez mojego Skarbka. Każdego dnia zastanawiam się jakby to było mieć Go teraz przy sobie. Wiem, że byłoby cudownie. Tak bardzo chciałabym wrócić mu życie. i ci±głe pytanie dlaczego? Dzi¶ czuję się jak w taniej grze, kto¶ pod moj± nieuwagę poruszał myszk± i game over. Nie da się już nic zrobić. Nie można zacz±ć gry od pocz±tku. Piotru¶ był i zawsze będzie najważniejszy, na pierwszym miejscu w moim sercu. Nie chce mi się przy¶nić, a bardzo tego potrzebuje. Tak bardzo chciałabym usłyszeć, mamo kocham cię, cieszę się że dała¶ mi życie i nie martw się nie bolało mnie w brzuszku. To tak niewiele przecież. Boję się, że jest zupełnie inaczej, że Piotru¶ nie ¶ni mi się bo mnie nie kocha i cierpiał w czasie ci±ży. Co dzień my¶lę o naszych ostatnich wspólnych chwilach, to tak krótko trwało, za krótko... mama Aniołka Piotrusia ur.zm.26.05.2010 http://piotrusciebiera.pamietajmy.com.pl/ i ziemskiego Szymcia ur.29.05.2011r
|