Witajcie!
Ciężko jest my¶leć, że kiedy¶ za¶wieci słońce. Boje się my¶leć, a raczej boje się być szczę¶liwa to tak z trudem przychodzi. ¦mieję się ale się nie u¶miecham. Mam Piotrusiowe zdjęcia na komodzie, mam ¶liczny pomniczek Piotrusia, który sama wymy¶liłam, będę miała również Piotrusiowy pamiętnik w postaci pudełka z pami±tkami po synku, których nie udało mi się mu pokazać ale były dla niego przeznaczone. Milusi kocyk, pajacyki, body, test ci±żowy, a nawet dwa bo nie wierzyłam, buciki, które m±ż dostał w prezencie, szatkę od sióstr bernardynek z Krakowa potart± o cudown± figurkę Dzieci±tka Jezus, któr± owijałam brzuszek każdej nocy. Jest jeszcze mały milusi mi¶ ale on pomaga mi zasn±ć i zostanie w łóżku. Ten mi¶ dużo widział i wiele mych łez go zmoczyło i pewnie jeszcze nie raz zmoczy. Boję się, że je¶li zechcę starać się o drugie dziecko to tak jakbym zapomniała o Piotrusiu. Czy Piotru¶ nie będzie zazdrosny? Chciałabym żeby było tak jak Piotru¶ sobie tego życzy. Bardzo Go Kocham i strasznie za Nim tęsknie, ale tak bardzo chciałabym być ziemsk± mam±. Piotru¶ już nigdy do mnie nie wróci, to ja czekam na dzień kiedy się z nim spotkam. Mam straszny mętlik w głowie, czy kiedy¶ życie się poukłada? Tak bardzo chciałabym żeby Piotru¶ mi się przy¶nił, dlaczego nie chce do mnie przyj¶ć choć we ¶nie? Serce boli, krwawi, cierpię...
mama Aniołka Piotrusia ur.zm.26.05.2010
http://piotrusciebiera.pamietajmy.com.pl/ i ziemskiego Szymcia ur.29.05.2011r
|
Re: Mój Piotru¶ - najwspanialszy prezent na Dzień Matki
