hej, Miki miał 13 mc. I początek był faktycznie nieciekawy, choć juz teraz nawet nie pamiętam dokladnie. Wiem, że jak już się zorientował, że jest to droga do żłobka, to ryk był już w aucie. Jak dziś przeglądam zdjęcia ze żłobka z grudnia czyli około miesiąca jak tam był (też z przerwą na szpital) to serce mi się kraje. Taki smutny, nieobecny. Podobno pierwsze dwa tygodnie siedział w wózku, nie chciał jeść etc. Jak go odbierałam to też był przylepiony, generalnie wył jak wychodziłam z pokoju. Zaczął mnie bić, wyrywać włosy, uderzać głową w ziemię, a potem kłaść się na podłodze i nie można było podnieść młodego człowieka, żeby nie uszkodzić.
Jak trzeba było z nim być to byłam. Tylko zaczęłam mniej wymagać i Ajek to wykorzystywał. Ale konsekwentnie szedł do żłobka. Nawet jak wyszedł ze szpitala w poniedzialek to we wtorek był w żłobku. Trochę sytuacja wymusiła, ale uspokoiły mnie trochę rady cioci w żłobku.
Tragedia żłobkowa trwała około 3 tygodni. Potem było na zmianę lubi i nie lubi. Jendego dnia ok. a drugiego ryk. Później płakał tylko po weekendach, następnie po dłuższych przerwach typu tydzień lub dwa. Ale w jego zachowaniu były już przejawy uwielbienia dla tej instytucji 
Ten okres łącznie trwał może z trzy miesiące. A teraz kocha żłobek Uwielbia tam chodzić, nie ma żadnych problemów.
fakt faktem jego zachowanie pogorszyło się. Nie wiem czy to związane ze żlobkiem czy ze skokami rozwojowymi, ale to też mija. Ostatnio dwa miesiące myślalam że oszaleje, Mik zachował się okropnie, wrzesczał, stawial się, wszystko było na nie. Aż pewnego razu wstał i zaczął słuchać, więcej mówić....tylko że ja też zmieniłam się pewnego dnia w konsekwentną mamusię nie znająca odmowy. Zamiast pytać czy idzie się kąpać, zaczęłam informować go "idziemy się kapać", zaczęłam ignorować te uderzenia głową o ziemię, dawałam i daję do łóżeczka i mówię że pogadamy jak się uspokoi. Cwana bestia doskonale rozumie co się mówi
EM
http://www.mikew.e-blogi.pl/
|
Re: Żłobek II
