Sabino,
od takiego pytania zaczęło się moje bycie na jednym z forów (było to prawie 2 lata temu).
Z tego, co piszesz, Wasza sytuacja jest inna od naszej, córeczka ma wadę, która może być skorygowana operacyjnie.
Jak dobrze rozumiem Twoje wątpliwości.
Często powtarzam, że gdyby Piotruś miał 3 palce, a można byłoby przeszczepić 2 - BYĆ MOŻE zdecydowalibyśmy się operować.
Gdyby miał zrośnięte - rozdzielić.
Gdyby miał krótsze - wydłużalibyśmy.
Być może...
Takie jest moje zdanie - tam gdzie jest szansa, może powinno się spróbować.
Ale z drugiej strony taka decyzja powinna być "wypadkową" tego, co Ty i mąż sądzicie na ten temat.
Można się dać przekonać lekarzom, innym osobom, które nie są w temacie, ale czy na pewno warto?
Uważam, że najważniejsze jest bycie w zgodzie ze swoimi przekonaniami.
Są tak różne możliwe podejścia do decyzji rodziców, że chyba nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co za kilka/kilkanaście lat nasze dzieci będą sądzić.
Znam dorosłą osobę, która nie mogła się doczekać wieku, gdy miała wpływ na zaprzestanie operacji - rodzice robili to dla jej dobra, a ona nie chciała więcej leczenia chirurgicznego.
W tej chiwli jest szczęśliwą kobietą, mamą dwójki zdrowych dzieci.
Ale są też pewnie przypadki, gdzie dzieci mogą (choć nie muszą) mieć żal do rodziców - za potencjalne zaniechanie.
Po urodzeniu się Piotrusia też się tym bardzo zamartwiałam. Teraz chyba doszłam do takiego etapu, że czuję jakąś wewnętrzną siłę. Mam nadzieję, że pozowli mi ona wytłumaczyć synowi w przyszłości ewentualne pretensje do nas.
Bo tak naprawdę tylko ja i mój mąż wiemy, jak trudne było dojście do punktu, gdy powiedzieliśmy sobie: "z ręką Piotrusia nie będziemy nic robić. Jeśli będzie chciał, kiedyś sam podejmie taką decyzję".
Jeśli chcesz, skontaktuję Cię mailowo ze znajomymi, którzy właśnie parę dni temu operowali (już drugi raz) rękę synka - w jego przypadku chodziło o rozdzielenie zrośniętych paluszków.
W tej chwili są jeszcze poza domem, ale po powrocie powinni odpisać.
Wierzę, że pomogą Ci, wytłumaczą ewentualne kwestie bólu i zachowań dziecka w szpitalu i w czasie rehabilitacji.
Życzę dobrych dedyzji i spokoju, gdy już wybierzesz jakieś rozwiązanie.
Ile razy będzie Ci trudno, napisz. Razem będzie raźniej.
pozdrawiam,
ewa
---------------
http://www.wady-dloni.org.pl/
|
Re: operowac czy nie?
