 Bóg i ból | Hits: 755 |
|
iwi76
16-06-2009 16:06 |
[ ]
[Odpowiedź] [Widok uproszczony] [Rozwiń temat] [Subskrybuj]
|
ja moją kruszynke straciłam w 12tc,mam już córke 8 lat ale ta ciąża była jak dar od Boga po tylu latach.Bardzo chorowałam na nerki w 2006 w tym roku zdecydowałam sie na ciąze byłam zdrowa badania ok.cieszyłam sie jak głupia jak bym była w ciąży pierwszy raz mąż szalał z radości a córcia pytała sie tylko czy będzie mogła dzidzie nauczyć jezdzić na rowerze.Jak poszłam na wizyte i okazało sie że ciąża obumarła myślałam że oszaleje z rozpaczy wyłam jak pies i to pytanie dlaczego jaaaaaaaa?17 marca 2009 miałam zabieg jak wróciłam do domu ze szpitala świat mi sie zawalił nie odzywałam się do męża do córki tylko płakałam .Poszłam do kościoła do spowiedzi ale chyba chciałam porozmawiać z księdzem nie potrafiłam o tym mówić płakałam przy konfesjonale a ludzie patrzyli na mnie jak na wariatke potem były leki na dzień inne a na noc nasenne i ten ciągły ból,dużo sie modliłam i dziś wiem że się wyciszyłam w kościele jak miałam wolny czas to uciekałam z domu zostawiając męża icórke do kościoła tam odpowiadałam sama sobie dlaczego dziś dam rady już o tym pisać mówić czas goi rany, ktoś mi powiedział po tym co sie stało że przecież ty tylko poroniłaś, nie mi umarło dziecko które ja kochałam czułam że jest wiem że zaniedbałam przez to córcie którą kocham nad życie męża mam cudownego tłumaczył mi że będziemy mieć dzidzie bo nie możemy sie poddawać a jak nie będzie to nie koniec świata bo mamy Paulinke i dla niej musze żyć bo ona mnie potrzebuje myśle że to była próba mojej wiary .Teraz jak ide do kościoła to Bogu dziękuje za Paulinke i nie pytam już dlaczego bo i tak nie otrzymam odpowiedzi, mama Paulinki 9 lat i aniołka {17.03.2009}
iwi76
|
|
|
:: w górę ::
|
