Mój mąż po pierwszej stracie był właśnie takim twardzielem (opisałam to kilka postów wcześniej). Teraz po drugiej starcie płaczemy razem, i powiem Wam, że przez to jest mi może nie ciut lepiej, ale przynajmniej czuję oparcie w moim mężu, wiem, że czuje to co ja.
Re: a co z nim?
