Rok temu choinke kupowalem na ostatnia chwile. Wlasciwie nie wiem czy kilka swierkowych galazek wrzuconych w nieladzie do wazonu, z kilkoma bombkami mozna nazwac choinka... Nie chcialem Swiat, niczego nie chcialem... Puste miejsce przy wigilijnym stole nabralo nowej symboliki, to miejsce bylo dla mojej coreczki.
Reklamy, w ktorych dzieciaki wyciagaja prezenty spod choinek, slogany "pierwsze swieta z wnukiem - bezcenne" bombardowaly moje zlamane serce. Zyczenia "abyscie byli szczesliwi i ulozylo wam sie w zyciu" byly jak zyczenia Astona Martina DB9 pod choinke. Zazdrosnie patrzylem na rodzicow kupujacych
w marketach tony zabawek, dzieci umorusane czekoladkami, swietych mikolajow obdarowujacych maluchy cukierkami na ulicach.
Z wiekiem stalem sie cierpliwszy. Pamietam dzien, w ktorym odebralem z USC zakt urodzenia z adnotacja o zgonie malej Laury. Zadzwonila do mnie zona chrzestnego i powiedziala: dzis Ty jestes nieszczesliwy, ale pamietaj, sa dni, w ktorych sie smiejesz, a ktos cierpi. Takie jest zycie.
Dzis wszystko ma sens. Za 2 miesiace pojawi sie na swiecie Antos. To dla niego wybralismy mala, ale przyznajcie jaka fajna choinke.
Ubierajac ja bylem myslami na wigilii 2006, kiedy jego male raczki pomoga tacie wieszac bombki. Reklamy nie bola juz tak jak kiedys. Widok rozesmianych malcow cieszy.
Pamietaj, jesli dzis cierpisz, jest szansa, ze moze jutro bedziesz sie smial, czego z calego serca Tobie, Wam, zycze na nadchodzace Swieta i nowy rok 2006.
Sebastian - tata Laury, Zuzi i Antosia
|
Dzis wszystko ma sens...
