Witam,
chciałam spytać, czy czujecie się szczęśliwymi rodzicami,mimo śmierci dziecka?
Ja jestem szczęśliwa, ale czasami ze strony innych mam po stracie trochę czuję się, jak alien. Nie noszę w sobie żalu, rozgoryczenia. Kocham moją córkę i za nią tęsknię, ale kompletnie nie przeszkadza mi to w byciu szczęśliwą, spełnioną mamą, kobietą, żoną. Czasami mam wrażenie, że to dziwne dla rodziców, że mam w sobie pogodzenie ze śmiercią mojej córki.
Jak to u Was moi Drodzy jest? Potaficie być w pełni szczęśliwi?
Dodam, że od śmmierci Zuzi minęło już 5,5 roku, więc to może kwestia czasu?
Pozdrawiam
------
Mama Królewny Zuzi 23.08.07-06.06.08*
Księżniczki Natalii 24.09.09
Księciunia Nikosia 24.01.12
------
"Śmiertelnie chore dzieci wiedzą, że umrą. Jest to wiedza nieświadoma ale kieruje ich postępowaniem. Ci, którzy żegnają się z nimi, mają przytępiony słuch. Jesteśmy głusi na przekazy umierających."
|
szczęście
