Czas nie leczy ran.Przynajmniej w moim przypadku. Ból może jest stłumiony obowiązkami jakie trzeba wykonywać na co dzień, ale każda "tylko moja" chwila to chwila poświęcona mojemu synkowi. Mój Staś chociaż miał zespół Patau był śliczny. I takiego go widzę a kiedy przytulam moje córki myślę jak by to było tuląc Stasia.Życie bardzo Cię doświadczyło tego się nie zapomina, trzeba nauczyć się z tym żyć. Przytulam Cię mocno. Adaś(*1995 12tc), Klaudia(1996), Natalia(2001), Staś (35tc 30.04.2008-*14.05.2008) i Pawełek 04.08.2009