Zbliża się 15.10 Chcemy mówic o naszych dzieciach, naszych problemach. Jesteśmy w
trakcie przygotowywania tekstu i materiałów prasowych związanych z tym projektem. Poniżej
załączam propozycję tekstu do wspólnego przedyskutowania. Jeśli macie jakieś sugestie -
piszcie śmiało. Moze macie jakieś pomysły na ten dzień? Chcemy aby ten projekt był naszym
wspólnym projektem. Dlatego dopisujcie się do tego wątku.
Oto tekst:
------------------------ O 15 października jako Dniu Dziecka Utraconego mówi się w
Polsce od 2004 r., a w Stanach Zjednoczonych i niektórych krajach Europy od 1989 r.
W Polsce Organizacja Rodziców po Stracie i Rodziców Dzieci Chorych DLACZEGO uznała,
iż wyodrębnienie szczególnego dnia poświęconego problemowi rodziców, którzy stracili
dziecko, jest potrzebne. Tęsknota, frustracja, poczucie winy i klęski - to uczucia,
które towarzyszą osieroconym rodzicom częstokroć do końca życia. Wiek dziecka oraz
okoliczności jego śmierci wiążą się z różnorodnymi problemami, które jeszcze bardziej
pogłębiają smutek i rozgoryczenie.
Rodzice z Organizacji DLACZEGO starają się
obalić stereotypy związane ze stratą. Uznają, że konieczność pożegnania się ze zmarłym
dzieckiem jest niezbędna do pełnego przeżycia żałoby. Niestety często w przypadku
śmierci dzieci nienarodzonych jest to niemożliwe, gdy szpital odmawia wydania, a nawet
pokazania ciała dziecka. W środowisku rodzinnym często powtarzany jest frazes:
„będziesz mniej cierpieć gdy nie zobaczysz dziecka”, podczas gdy
psychologowie uważają, że w pełni nie przeżyta żałoba może mieć negatywne skutki w
dalszym życiu. Rodzice, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia lub martwego porodu,
spotykają się z brakiem procedur szpitalnych, z nieznajomością przepisów prawnych
dotyczących zachowywania się personelu w takiej sytuacji, z niezrozumieniem ze strony
osób duchownych, które to - mimo wielkiego nacisku na obronę życia dzieci zagrożonych
aborcją - całkiem zapominają o tragedii rodziców dzieci poronionych, przedwcześnie
zmarłych, odmawiając pogrzebu. Zwrócono uwagę na to, że zgodnie z Ustawą o Obronie Praw
Dziecka – nabywa ono wszelkie prawa w momencie poczęcia i niezależne od czasu,
w którym się rodzi, jest martwo narodzonym dzieckiem, którego ciało należy
potraktować z takim samym szacunkiem i godnością, z jakim traktuje się ciało każdego
zmarłego. Przepisy Prawa nie zawsze jednak są respektowane przez osoby, które zajmują
się tworzeniem procedur i podejmowaniem decyzji w tak trudnych
sytuacjach.
Rodzice po stracie dziecka skazani są na społeczny ostracyzm – co
utrudnia dotkniętym tragedią osobom odnaleźć się na nowo w społeczeństwie. Nie
chcemy się izolować; domagamy się szacunku objawiającego się chociażby godnym
traktowaniem ciała zmarłego dziecka. Prosimy również o szacunek dla naszego
pielęgnowania pamięci o dziecku, które odeszło. Niech ten jeden dzień w roku, 15
października, stanie się dniem pamięci o tych najmniejszych, których
zabrakło.
Informacja została przygotowana przez rodziców, którzy stworzyli
DLACZEGO - Organizację Rodziców po Stracie oraz Rodziców Dzieci Chorych - Koło przy
Towarzystwie Przyjaciół Dzieci. Więcej Informacji (w tym o rozpowszechnianiu
bransoletek – cegiełek) można znaleźć na stronie internetowej
www.dlaczego.org.pl
|