Najjaśniejsze światełka pamięci dla Ciebie Antosiu (*)(*)(*)....
Wiola, przytulam Cię mocno, wiem jak Ci ciężko . Mnie ostanio też co chwilę dopadają straszne doły , a już myślałam że po tylu mięsiacach jakoś się pozbierałam. Ta tęsknota za tym co utracone tak strasznie boli i ta świadomość , że już NIGDY nie będzie tak jak miało być. Trzymaj się kochana, pozdrawiam serdecznie.
Ala,mama anielskiej Amelki 23tc(*+08.02.2010) i ziemskiej Roksanki (*1996) Tak bardzo kocham i tęsknię , i nigdy nie przestanę