Za chwilę święta, dlatego chciałabym prosić Ciebie, żebyś...zatrzymał(a) się na chwilę w tej gonitwie nie tylko przedświątecznej, ale i w czasie świąt. Proszę, bądź uważny(a) na to, co ktoś mówi do Ciebie, albo nie może lub nie chce powiedzieć, bo boi się niezrozumienia i drwiny. Wiem, że moja prośba wygląda ckliwie, żeby nie powiedzieć żałośnie, ale to wszystko ma głębszy sens. Dlaczego? Ano dlatego, że w głównej mierze, to święta radości, przecież nie chcemy pozbawiać siebie humoru przykrymi rzeczami i wspomnieniami. Wprawdzie zostawiamy puste miejsce przy stole, aby tradycji stało się zadość, ale rozmowa, czy też wspomnienie, tak szczere o tych, którzy odeszli, to może niekoniecznie w czasie świat, a jeśli już, to tylko na chwilę! Nie chcemy psuć sobie radości z wieczerzy wigilijnej, wszak Bóg się rodzi, biesiadujemy, za chwilę będziemy rozpakowywać prezenty! Nie chcę i nie mam prawa uogólniać, ale często tak się zdarza. My, chcemy się weselić i nie ma w tym nic złego! Tak, to wszystko prawda, tyle tylko, że być może kiedyś, gdzieś przy jakimś wigilijnym stole też siedział ktoś, kto cieszył się z wizyty Świętego Mikołaja, śpiewał kolędy i zajadał na przemian rybę po grecku z kluskami z makiem. Może winniśmy pamiętać o tych, którzy odeszli i wspomnieć o Nich w ten wigilijny wieczór. Może mamy za co Im dziękować, może wspomnienie jakichś sytuacji wesołych czy smutnych spowoduje, że poczujemy, iż ten KTOŚ SZCZEGÓLNIE NAM BLISKI odejdzie na ten magiczny moment od Pańskiego stołu tam w niebiesiech i zasiądzie do wieczerzy z nami, przecież tego wieczoru cuda zdarzają się, może w naszej wyobraźni zobaczymy czyjąś postać do której, tak bardzo tęsknimy. Tej szczególnej radości, nawet przez łzy, Wam życzę.
Clara
|
Zatrzymaj się na chwilę