Kasiu! nie wiesz nawet jak bardzo to rozumiem. Nie masz tu za co przepraszać. Czytając Twoją wypowiedź, miałam wrażenie, że "zabrałaś" moje myśli. To jest niesamowite. Sądzę, że większość z nas odczuwa tak samo. Taki sposób myślenia, jest mi bardzo bliski. Zastanawiam się czasami, co się ze mną stało. Kiedyś byłam pełna współczucia, teraz nie wiem jak to określić, ale chyba zobojętniałam trochę na krzywdę ludzką. Nie powiem żeby nie było mi przykro, że komuś dzieje się krzywda, ale nie przeżywam tego tak mocno jak kiedyś. Nie potrafię. Jestem zła, że moje dziecko nie żyje i tak jakbym zamknęła się w tym swoim żalu. Mam nadzieję że rozumiesz o co mi chodzi.Pozdrawiam bardzo serdecznie. Swiatełko dla Korci, Karola, mojego syna Maćka i wszystkich aniołków, które pozostawiły tutaj tak strasznie zagubionych i załamanych rodziców. [*][*][*][*]
T.S.
|
Re: Sen
