Od kilku lat widzę u siebie jakieś 'zaburzenia' nastroju, ale zazwyczaj po długim leżeniu w łóżku jakoś wszystko wracało do normy i tak w koło.
Tamten rok był dla mnie bardzo trudny, straciłam jedną z ważniejszych osób w moim życiu, której cierpienie widziałam kilka miesięcy przed śmiercią. Później rozstałam się z niewspierającym i nie do końca fajnym.
I do teraz mam wrażenie, że świat mi się wali na łeb. Nie pamiętam kiedy byłam choć przez chwilę szczęśliwa i spokojna. I nie dlatego, że dobre rzeczy się nie dzieją, ale dlatego, że ja reaguję na nie inaczej niż kiedyś.
Mam wrażenie, że jestem tu jeszcze tylko dlatego, że wiem, że moi bliscy nie przeżyliby kolejnej straty. A nie dlatego, że widzę w życiu jakiś sens.
Byłam jakiś czas temu u psychologa, ale nie wiem czy na to jak teraz się czuję, to wystarczy rozmowa.
I teraz prośba.
Ja wiem, że psychiatra, to lekarz, że pewnie nie ma się co wstydzić, ale potrzebuję historii innych.
Jak wygląda pierwsza wizyta?
Siadam i mówię, że jestem nieszczęśliwa?
|
Zaburzenia nastroju
