Kilka dni po tragicznej śmierci mojej prawie 3-letniej wnuczki, wśród Jej skarbów znalazłam gazetę z takim oto wierszykiem:
"śpiew"
Gdy po deszczu, po majowym,
Wstęga tęczy cicho spłynie,
Ja w wianeczku liliowym
Biegam sobie po dolinie.
Biegam, latam, krążę w kolka,
Po dolinie, po jeziorze,
I w głąb patrze jak jaskółka,
Gdy zimowe zwiedza łoże.
Biegam, latam, dokazuje,
Czasem w ptaszka sie przerzucę,
Z skowronkami sie wykłócę,
I – słowikom nie daruje.
Bo skowronki, i słowiki,
I lilije, i powoje,
I jeziora, i strumyki,
Wszystko moje
- wszystko moje!...
Cyprian Kamil Norwid
Przepraszam za brak pewnych polskich znaków w niektórych wyrazach.
Od odejścia Oliwenki minęło już prawie 3 lata, a ja ciągle tęsknię za Nią z nie mniejsza silą niż wówczas. I codziennie Jej dziękuję, ze była ze mną przez 2 lata 11 miesięcy i 11 dni.I dziękuję Jej za te wiadomość. I jestem pewna, ze razem z Waszymi maluszkami, wolna od zagrożeń, zmartwień i potworności tego świata, bawi sie i dokazuje w bezpiecznym raju.
Polecam także przeczytanie WSZYSTKICH Trenów Jana Kochanowskiego. Dziele rozpacz i tęsknotę z każdym, kto stracił dziecko i To narodzone i To nienarodzone. Ból i tęsknota pozostają te same.
|
List od mojej Oliwenki.
