Boże, dziękuję Ci za tak krótkie życie ziemskie mojego Mareczka... Ty wiesz, że jestem niecierpliwa i chciałabym już się z nim spotkać, ale masz wobec mnie inne plany... każesz zostać i trwać... Drogi Boże, tyle chciałabym Ci opowiedzieć... Smagasz mnie od dzieciństwa, moje życie jest wypełnione cierpieniem... lecz dopiero teraz zaczynam dostrzegać, ile w tym cierpieniu skarbów... jestem bliżej Ciebie, tonę w Twym miłosierdziu... i coraz bliżej przyciągasz mnie do siebie... słodko wołasz: chodź... porywasz mnie jakoby w zaświaty, duch mój jest gdzieś hen, daleko, tylko ciałem jestem na ziemi... Boże, doświadczyłeś mnie po stracie Mareczka kolejnym cierpieniem, mąż mnie zostawił... nie wiem, jakie masz plany wobec mnie, ale wiem, że jeszcze nie chcesz mnie na drugim brzegu, dlatego próba samobójcza z czerwca się nie udała... nie wiem, jaką drogą mnie poprowadzisz... jestem jak liść, wiejący dokąd wiatr chce, a nie wiem dokąd mnie poniesie... mimo trwającego stanu depresyjnego, ciekawość Twoich planów nie pozwala mi na ten ostateczny krok...
mama aniołka Mareczka (*) w 3tc, dn. 22.1.2015
|
ciekawość Bożych planów
