To już dwa lata. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że świat będzie tak długo istniał. No bo jak to możliwe? Przecież dzieci nie umierają! A jednak... Tyle rzeczy zdążyło się przez ten czas zmienić. Wypłakałam wszystkie możliwe łzy. Tyle razy prosiłam żeby mi Ciebie oddali. Nie ma dnia żebym o Tobie nie myślała...Pozostaje tęsknota, miłość, ból... Wszystkiego najlepszego kochanie... http://lauratremska.pamietajmy.com.pl