"...Wiem, że tu jeste¶… Ale tak cicho, jakby Cię wcale tu nie było. Lecz ja wci±ż czuję w domu, w lesie, w mie¶cie. Jakby koło mnie Twoje serce biło… Czuję także wpatrzone we mnie Twoje oczy. Uważne i troskliwe nawet w ¶rodku nocy. Wiem też, że na skrzydłach ze ¶wiatła pobiec możesz wszędzie i w mój sen wej¶ć łatwo, i ¶piewać w kolędzie… Dobrze, że tu jeste¶ w dni zwykłe i w niedziele. Ukryty w powietrzu - mój Synku, mój Aniele!..."
Kochany nasz... ((*))((*))((*))((*))((*))((*)) mama Franusia (7.03.2010 -14.04.2010) oraz Stasia, Julka i Wojtusia Moje Skarby! http://franciszekjakubkoziol.pamietajmy.com.pl
|