Wiecie co,ja nie wiem czy jestem jaka¶ dziwna czy co?Ja nie mam pretensji do Boga,tylko zadaję mu pytanie dlaczego?W ksi±żce "Rozmowy z Bogiem"napisane jest,że to nie Bóg zabiera ludzi,tylko to dusza ponoć wybiera sobie czas odej¶cia. Jak jestem przy grobie Dominika to zawsze się pomodlę(mam wrażenie,że wtedy jest mu lżej i tego potrzebuje).Potem z Nim rozmawiam,mówię mu co robiłam,gdzie idę,co czuję,jak bardzo tęsknie.Jestem tam bardzo spokojna.Płaczę czasami jak jestem sama,tylko w wigilie nie dałam rady i wyłam okropnie.Często mam ochotę i¶ć do ko¶cioła i prosić Boga,aby przyj±ł Go do swego królestwa i sprawil,aby był tam szczę¶liwy.Może pomy¶licie,że jestem jaka¶ inna,ale tak już mam.Nie pomy¶lcie,że może się z tym pogodziłam,poprostu każdy jako¶ inaczej to przeżywa.Dziękuję Bogu,że dał nam Dominika na 17 lat.Wiem,że to krótko,bo każde dziecko powinno być z nami do naszego końca.U nas-mam osieroconych-została bardzo pomylona kolejno¶ć.
Mama Dominika ur.30.07.96-(*)02.10.2013 Mama Dominika ur.30.07.96-(*)02.10.2013 i Natalki ur.30.09.2014
|