Dzisiaj Janku Twój pierwszy roczek - chciałabym Ci tyle ofiarować a nie mogę. Dzisiaj powróciły wszystkie wspomnienia ze zdwojon± sił± - minuta po minucie z tego co działo się przed rokiem - odczuwałam to wszystko na nowo - to jak się urodziłe¶, słyszałam Twój płacz - tyle, że wtedy nie wiedziałam że to wszystko tak strasznie się skończy. Janku chciałabym Ci tyle powiedzieć - pamiętasz jak trzymałam Cię na rękach a Twoje serduszko już wtedy nie biło - to moje wtedy rozpadło się na tysi±c kawałków - czę¶ć gdzie¶ zginęła i została po nich wielka dziura - czę¶ć zmieniła swoje znaczenie - zniknęły gdzie¶ kawałki RADO¦Ć - OPTYMIZM - za to zostały STRACH I NIEPEWNO¦Ć - a tęsknota i miło¶ć wypełniły pustkę. To był dla mnie bardzo trudny rok - zrozumiałam jak kruche jest życie - doceniam teraz to co mam - starszego synka Franka (prawie 4 latka) - męża który był i wspierał mnie przez cały ten czas chcę spędzać z nimi każdy dzień, każd± chwilę - bo ci±gle boję się że los znowu ze mnie zadrwi i zabierze mi którego¶ z nich. Wiesz synku zastanawiam się jakim byłby¶ dzisiaj dzieckiem - czy już by¶ chodził, ile miałby¶ z±bków - czy mówiłby¶ już mama - niestety nie dowiem się tego nigdy. Wiem jedno, że moja miło¶ć do Ciebie jest ogromna a tęsknota nie do opisania. Wiem jedno - czekam na Ciebie każdego dnia i wierzę, że wrócisz do mnie wraz z kolejn± ci±ż± na któr± czekam z utęsknieniem. Pomóż mi synku. Dziękuję wszystkim za ¶wiatełka i pamięć o moim utraconym synku. Ewelinka85 Tobie szczególnie dziękuję. mama Janka