Kochany syneczku, urodziłeś się 4 stycznia 2011 roku i przez pierwsze 3 dni cieszyliśmy się Tobą z Tatą błogo nieświadomi, że to ostatnie chwile naszego wspólnego życia. Nagle pojawiła się diagnoza, bardzo chore serduszko, mówiono nam, że to tylko "kosmetyka", że nie będziesz zawodowym piłkarzem, ale Będziesz!!!, jeden szpital, później drugi szpital i Nasza pogoń za Tobą, żebyś jak najkrócej był sam w obcych miejscach z obcymi ludźmi. 11 styczeń 2011 godzina 6.22 migotanie komór.... 8.00 Odszedłeś na wieki...Ból i tęsknota są nie do ogarnięcia. Dano Nam 2 godziny jak odszedłeś na wspólne rozstanie i za to Dziękuję. Mogłam Cię po raz ostatni ukochać , przytulić, całować, umyć. Nie wiem jak bez Ciebie żyć. Masz wspaniałą 4 letnią siostrę i to Ona mimo swojego młodego wieku dodaje Nam sił, żeby walczyć - tak bardzo się cieszę że mogła Cię poznać, pogłaskać po rączce i buźce, że udało Nam się Ciebie pokazać. Adasiu, pozostała wielka rana na sercu, 2 krótkie filmy i 98 zdjęć zrobionych podczas naszego wspólnego krótkiego życia. Nie umiem żyć, codziennie chodzę na Twój grób i z Tobą rozmawiam, wracam do domu i mam wrażenie, że zaraz po Ciebie pojadę do szpitala, bo zatrzymano Cię na dodatkowe badania... minęły 2 tygodnie, a ja myślę że to już miesiące upłynęły. Wczoraj na kolędzie ksiądz powiedział mi, że z pewnością przyszedłeś na świat i odszedłeś tak szybko, żeby móc modlić się za Nas i wyprosić łaski Boga dla Naszej rodziny na dalsze lata. Nie da się tego ogarnąć rozumem, trzeba wierzyć, że tak miało być, że kiedyś się spotkamy, a teraz masz najlepiej jak tylko mógłbyś mieć. Kochamy Cię syneczku i na zawsze pozostawimy w Naszych sercach. Zaczniemy żyć... może nie teraz, może za jakiś czas, ale zaczniemy, dla Ciebie i Twojej siostry. Proszę daj mi znac, że jesteś przy mnie i że jesteś szczęśliwy, nigdy już Cię nie przytulę, ukocham, przewinę, nakarmię. . .robię to w myślach kiedy Cię wspominam. Twój zapach, Twoja ciepła główka, Twój spokój... Tak Bardzo tęsknię!!! Twoja na zawsze Mamusia.
{(**)}
Kasia
Mateuszku {*} Adasiu {*} Każdego dnia kocham Was bardziej... Dziś - jeszcze więcej niż wczoraj, a i tak mniej niż jutro. Wasza na zawsze Mama
|
Adaś 04-11.01.2011 Mój Mały Wielki Bohater
