Rok temu o tej porze, od 19 stycznia leżałam już w szpitalu i nigdy w najczarniejszych my¶lach nie przyszło by mi do głowy, że te 3 tygodnie leżenia skończ± się tak± tragedi±. Od kilku dni wracaj± wspomnienia jak trafiłam do szpitala, cały w nim pobyt, to wszystko wraca jak bumerang. I tak strasznie boli. I te wyrzuty sumienia dlaczego zrobiłam tak a nie inaczej, dlaczego nie chaciałam zobaczyć mojej Amelki, dlaczego ??? Bo szok ?! Bo niedowierzanie, że to sie dzieje naprawde ?! Gdybym tak mogła cofn±ć czas, choć na chwilkę, by móc J± dotkn±ć, przytulić, ucałować, pożegnać się. Gdybym tylko mogła.
Amelko moja kochana, przepraszam Cię moja córeńko, wybacz mi. Mamusia tak bardzo Cię kocha i strasznie tęsknię za Tob± córeczko. Pozwól mi choć we ¶nie Cię zobaczyć, dotkn±ć, przytulić, przy¶nij mi się, przyjdĽ do mnie we ¶nie, proszę.
Dla Ciebie mój skarbie kochany (*)(*)(*)(*)(*)(*)(*).... Tak bardzo Cię kocham i tęsknię, i nigdy nie przestanę
|