"Kochana mamo,
wiem, że mnie nie widzisz, nie słyszysz i nie możesz dotkn±ć. Ale ja
jestem...istnieję ...w Twoim życiu, snach, Twoim sercu...Istnieję.
Kiedy byłem tam na dole ,w Twoim ciepłym brzuchu godzinami
zastanawiałem się, jak to będzie kiedy będę już przy Tobie, w tym miejscu o którym
powiadała¶ gładz±c się po brzuchu wieczorami kiedy chyba nie mogła¶ zasn±ć.
Ja wsłuchany w Twoje opowie¶ci i koj±cy głos chłon±łem każde
słowo ,każd± informację, a potem cichutko, że by Cię nie obudzić, kiedy wreszcie
zasypiała¶...marzyłem. Wyobrażałem sobie te wszystkie cudowne
miejsca i Ciebie,jak wygl±dasz...Patrzyłem na swoje dziwne nóżki i r±czki u których nie wiem czemu było po dziesięć palców i zastanawiałem się czy jestem do Ciebie podobny.
Chyba nie – my¶lałem – bo Ty pewnie jeste¶ piękna, a ja taki dziwny..pomarszczony...no i
po co mi te dziesięć palców? A potem się wszystko jednego dnia zmieniło.Płakała¶ gło¶no głaszcz±c brzuch i już nie było opowie¶ci. "To nie
może być prawda" -mówiła¶ godzinami. Słuchałem teraz jak płaczesz, krzyczysz,
prosisz i błagasz.. A ja nie wiedziałem o co i dlaczego? Chciałem Cię bardzo pocieszyć więc wywracałem fikołki, żeby¶ poczuła, że ja tu jestem i Cię kocham. Ale wtedy ty płakała¶ jeszcze bardziej.A potem nadszedł tez straszny dzień. Zobaczyłem, że kto¶ ¶wieci mi
po oczach,straszne ¶wiatło wpadło w gł±b Ciebie. I nagłe wszystko zrobiło się
czarne. A mnie co¶ wyci±gnęło. I zrobiło się cicho. Kto¶ trzymał mnie na
rękach, ale to nie była¶ Ty. A potem usn±łem i kiedy otworzyłem oczy, wszystko
wokoło mnie zalewał błękit we wszystkich odcieniach. Byłem ten sam, mały
pomarszczony, z dziesięcioma palcami u r±k. Ale Ciebie nigdzie nie było.Obok mnie siedział mały rudy chłopczyk. Witaj – powiedział i u¶miechn±ł się do mnie.
Gdzie moja mama? - zapytałem. On wtedy opowiedział mi wszystko. Że nie każde dziecko trafia do swoich rodziców. Że to nie ma zwi±zku z tym jak
bardzo mnie chcieli i kochali, że teraz tu jest moje miejsce, po¶ród innych małych Aniołków.
Że będzie mi teraz Ciebie Mamo, brakowało, ale musimy oboje nauczyć się żyć bez siebie. I musiałem nauczyć się tak żyć. Nie, nie było mi łatwo. Płakałem tak jak Ty. I cierpiałem tak jak Ty. Ale jest mi tu naprawdę dobrze. Mam tu wielu przyjaciół, wiele zabawy i rado¶ci. Ale nie szalejemy całymi dniami na ł±ce, mamo. Pomagamy starszym ludziom przeprowadzić ich na spotkanie tu w niebie. Znajdujemy ich rodziny, mężów, dzieci, żeby mogli się spotkać tu w niebie. Możesz być ze mnie dumna, mamo. Jestem grzecznym Aniołkiem, naprawdę. No...czasami tylko robimy sobie psikusy i troszkę rozrabiamy.. Wiesz kiedy się tu znalazłem jeden Aniołek ,mój Przyjaciel wytłumaczył mi że nie mogę się skontaktować z Tob± osobi¶cie. Czasem tylko wolno mi pojawić się w Twoich snach ...nic więcej. Ostatnio jednak zacz±łem się robić przeĽroczysty. I skrzydełka mi nie działaj± tak jak kiedy¶. Mój Przyjaciel popatrzył na mnie smutny i...zabrał mnie na ziemię. Usiedli¶my na białym krzyżu i nagle Cię zobaczyłem.
Wiedziałem że to Ty. Poznałem Twój głos. Stała¶ tam w deszczu i płakała¶. Powtarzała¶
ze bardzo cierpisz...tęsknisz... Przyjaciel popatrzył na moje skrzydełka i
powiedział że musimy co¶ z tym zrobić, bo nie możesz tak dalej cierpieć. Musisz
żyć, bo wobec Ciebie jest jeszcze wiele planów. Bo s± gdzie¶ dzieci którym
musisz pomóc przej¶ć przez życie i otoczyć je miło¶ci± tak wielk±, jak t±
która powoduje teraz Twój wielki ból. Więc piszę, mamo ten list. Pierwszy
i ostatni. Musisz wzi±ć się w gar¶ć, u¶miechać ,żyć. Ja Cię bardzo mocno kocham
i wiem że to z mojego powodu płaczesz ale tak nie można. Każda Twoja łza
powoduje, że moje skrzydełka znikaj±. Kiedy Ty się poddasz, ja też zniknę. Tu na
górze istnieję dzięki tobie i Twoim my¶lom o mnie. Ale tylko tym dobrym
my¶lom. Mamo u¶miechaj się czę¶ciej. Każdy Twój u¶miech to dla mnie radosna
chwila. Dzięki Tobie mogę jeszcze zrobić tyle dobrego.
Proszę, mamo, żyj dalej. Nie jeste¶ sama ...pamiętaj o tym. Nie smuć
się bo smutek powoduje, że znikam. Pamiętaj, że ja jestem cały czas przy
tobie. Kocham Cię mamo..."
http://maksymiliannarloch.pamietajmy.com.pl/index.php?m=Obituaries&a=Detail
<A Href="<A Href="Poprzedni tematNastępny temat |
Re: mój aniołek sebni¶..
