Dzisiaj mija rok, równo rok jak dowiedzieliśmy się, że serduszko przestało bić... tęsknie, kocham...Chciałabym cofnąć czas, tak jak każdy tutaj. Cieszę się, że byłaś z nami, szkoda, że tak szybko musiałaś odejść. Żałuję, że urodziłaś się tylko dlatego aby się z nami porzegnać. Za oknem deszcz... tak jak w sercu. Dziwny ten rok, straszny tragiczny... ale nauczył mnie też dużo, dowiedziałam się, że Twój tata to naprawdę wspaniały człowiek... pokochałam go na nowo, doceniłam życie, staram się cieszyć każdym dniem.. czasami przez łzy i z zaciśniętymi zębami. Takich uczuć nigdy nie znałam. Proszę Was moje dzieci kochanę o siłę dbajcie o nas, pomóżcie godnie przeżyć resztę życia.
Dla Hani, Stasia i Iskierki (*)(*)(*)
|
Re: Moje dzieci....
