Przez I rok w to co się stało nie wierzyłam przez II rok tylko wyłam przez III rok z tym co się stało się oswajałam Czy teraz żyję, czy coś zrozumiałam ? W to co się stało dalej nie wierzę co jakiś czas wyję , gdy znowu mnie bierze napewno się z tym nie oswoiłam Serce pękło - tęsknotę stłamsiłam Nauczyłam się żyć od nowa bez słońca, bez wiosny, bez świąt bez Mojej Największej Miłości. Mama Martynki jola
|