Dwanaście miesięcy mojego bólu i cierpienia
z powodu niespełnionego marzenia
Nieustannego myślenia...
moja strata! moja wina!
To była moja! dziecina
Moja rozpacz...
i mój płacz!
Te wszystkie smutne słowa
Dziś kłębią się w głowie od nowa
Lecz coraz częściej myślę o Tobie
Mój Anioł Stróz! I nie wyrzucam już sobie
Pretensji o uśmiech, zadowolenie,
szczęście, radość i pozytywne myślenie.
Dwanaście miesięcy szukałam Ciebie
na obłoku... na niebie.
W spojrzeniu, uśmiechu
i kotylku co siadł na ramieniu.
W dziecku spotkanym przypadkiem...
Nie ustannie szukałam znaków ukradkiem.
A to co najważniejsze,
wszystkie te najpiękniejsze
wspomnienia, pamięć i miłość schowałam
w sercu głęboko, że zapomniałam
czerpać z każdego dnia
tyle ile się da
i dawać innym siebie
tak by zachować na zawsze Ciebie.
Zamiast tortu, urodzinowej świeczki i całej tej otoczki kilka jaśniutkich światełek
(***) (***) (***)
i tylko kartki z podziękowaniami rozesłane do wszystkich bliskich,do babci i dziadka, do wszystkich cioteczek, wszystkich tych którzy wspierali mnie i trwali przy mnie kiedy Ty Aniołku odfrunęłaś do niebiańskiej Krainy zostawiając ból, łzy i wieczną tęsknotę...
mama
http://nieznajomapannan.blog.interia.pl/
|
Re: List do aniołka Zuzanny ur.-zm. 19.09.2009
