Gosiu ja ciebie doskonale rozumiem, przechodziłam dokładnie przez to samo i mój przypadek pokazuje mi że małe są szanse- wiem, ze to smutne.
Ale każdy przypadek jest inny od innych więc nalezy miec nadzieję, może będzie dobrze.
Znam dziewczynę, której synek żyje z torbielatowością nerek z orbielatowościa autosomalną recesywną!lekarze nie dawali żadnych szans a dziecko - chłopczyk żyje!!
Nie chce cię pocieszać chce zaszczepić nadzieję, coś co może dac ci wiary, że będzie dobrze, nei nastawiaj się na nic a tym bardziej na to, że synek umrze, ciesz się tym, że jest z toba, rozmawiaj z nim, mów jak bardzo kochasz i popkazuj mu świat i ciesz się że jest:)
Kasia mama Igorka Aniołka
http://www.republikadzieci.org/problemyiniepokoje/strata/pamiec349.htm
|
Re: nadzieja
