Zastanawiam się jak to jest z ojcami po stracie?Wiem że mój mąż bardzo przeżyłstratę córki,której tak bardzo pragnął i ryczał jak bóbr na cmentarzu razem ze mną,Mimo bólu super się spisał był przy porodzie co mnie bardzo zaskoczyło,trzymał za ręke.Ja będąc w szpitalu,on ,musiał jechać na rozpoznanie zwłok o b yło dla niego wielkim przeżyciem momo iż ją widział po porodzie bo dali mi na ręce,chodził za ubarnkami gdzie ją pięknie ubrał,zwracał uwagę na szczegóły czy jak się zapnie ubranko to czy będą widoczne serduszka.Dlatego starałam się by nie widział jak ja cierpie,wychodziłam z pokoju i wypłakiwałam się by on nie cierpiał więcej,było ciężko pewnego dnia wybuchłam i powiedziałam cco mnie gnębi i mnie przytulił.Wiem że pragnie dziecka lecz on chce poczekać do sierpnia a ja już bym chciała się starać lecz go nie namawiam raz mu tylko wyslalam smsa i powiedzial do mnie ze nawet sie ucieszyl tylko wkurzylo go to ze nie powiedzialam mu to prosto w twarz i czy spardzimy jak bardzo jestem plodna jednakze ja powiedzialam zeby mi nie robil nadzeii ze jakos wytrzymam te 2 miesiace a on ze powaznie mówi tylko jak dochodzi do zblizenia to on uważa.Juz mu nic nie mówie bo nie chce wymuszac ale nie rozumiem jego postępowania ze raz mówi co innego raz co innego.Dlaczego tak jest?
D.Czekaj
|
Jak wy ojcowie czujecie?
