Drodzy forumowicze, pomóżcie.
Po kilku miesiącach starań udało nam się zajść w ciąże. Strach ogromny, choć o powtórkę wpp nie bałam się ani minuty... bałam się i boję wszystkich innych zagrożeń, które mogą nas czekać.
I sama nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. Dziś byliśmy na pierwszej przesiewówce genetycznej. Zamarłam. W teorii "lecę" 15tc, z usg mały jest mniejszy aż o dwa tygodnie. Jest to dla nas dziwne, ponieważ wiemy kiedy, z zegarkiem na ręku, i ciąża owszem, jest młodsza, ale niecały tydzień, skąd aż takie rozbieżności - nie wiem. Wiek ciąży nie zgadza się ani z terminem miesiączki, ani z datą zapłodnienia. Zawału dostałam jednak dopiero wtedy, gdy lekarz orzekł, że obwód główki i długość kości udowej są poprawne, zgodne z aktualnym wiekiem ciąży i jak najbardziej zgadzają się, ale tułów maluszka jest za krótki, te proporcje nie są prawidłowe. Wyjechał z domniemaniem zespołu Edwardsa czy Patau, jednocześnie stwierdzając, że może to też o niczym nie świadczyć. Pozostałe parametry usg w normie, serce, przepływy, mózg, itd. Wad w budowie płodu nie zauważył.
Zrobiliśmy test podwójny z krwi, za trzy tyg mamy konsultację z genetykiem, który ma skonfrontować biochemię z oceną z usg. I wydać opinię.
Czy ktoś z Was był lub słyszał o podobnej sytuacji? Umieram ze strachu, to miała być rutynowa, spokojna ciąża, taka, jaka mają wszystkie mamy po śmierci dziecka. Umówiona też jestem oczywiście na konsultację z innym lekarzem diagnostą na usg, bo nie chcę poprzestać na "jednym oku" jeśli coś faktycznie się nie zgadza.
Ktoś, coś...? Z góry dziękuję.
Hellena, mama Hani (22.05.2012), Aniołka Gabrysia (05.09.2013-06.09.2013)i Aniołka Mikołaja (20tc)
|
POMOCY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
