Przyszła @, może ostatnia, a może pierwsza z długiego ciągu prób i niepowodzeń. Czuję wewnętrzny niepokój, ale cieszę się że zaczynamy:) Wreszcie będę mogła rozładować to napięcie i zająć myśli czymś bardziej produktywnym;)
Trzymajcie &, ja również życzę powodzenia wszystkim starającym się:)
A w pracy kolejna "szczęśliwa" przyszła mama, jakoś namnożyło ich się ostatnimi czasy. Szkoda tylko, że nie potrafię cieszyć się ich szczęściem, niestety czuję zazdrość i pustkę, nie umiem z nimi rozmawiać, nie dałabym emocjonalnie rady. Źle mi z tymi uczuciami, więc wolę unikać ludzi, odwrócić się i iść w innym kierunku. Z drugiej strony, ja też pewnie nie jestem dla nich atrakcyjnym towarzyszem rozmów - kto wie, może strata dziecka jest zaraźliwa:(
"Nic tak nie boli jak śmierć spełnionego marzenia"
|
Re: Zaczynamy
