"Moja historia jest nieprawdopodobna ale prawdziwa bylo to dokladnie rok i cztery miesiace.Urodzilam corke z powazna choroba holopresencefali z wodoglowiem,mimo wszelkich badan jak amiopunkcja,rezonans magnetyczny czestych usg zaden z lekarzy nie poinformowal o zagrozeniu jakie istnialo,a co gorsze mimo badan ktore posiadali to podczymywali ciaze do konca co doprowadzilo w 30tyg do duzego krwotoku i zagrozenia zycia mojego i corki.Lekarze corce nie dawali najmniejszych szans na przerzycie,a ja teraz zyje z poczuciem winy, niemoge sie zajac corka i musi przebywac w zakladzie,a ja nie jestem wstanie jej pomuc.lekarze obieli sie zmowa milczenia i do konca twierdzili ze bedzie dobrze i swiadomo skazali Ja na lezenie,cierpienie i czekanie na wlasna smierc.I WCIAZ SOBIE ZADAJE PYTANIA CZY MOGLAM TEMU ZAPOBIEC.To tez szukam osob ktore maja podobna historie,i czy ktos zmierzyl sie sadownie z lekarzami o popelnienie bledu lekarskiego.Czekam na pomoc w tej sprawie
lyszczarz"
To jest ta druga strona "ksiezyca" dlatego napisalam ze Tobie sie udalo ale czy mozna w obliczu takich mozliwych powiklan i faktu ze dziecko oczekuje na smierc podejmowac lub zabraniac podejmowania tez takiej decyzji?
agnieszka herzig
|
Re: Jeszcze do Kasi2 -historia tez z tego forum
